een tweede leven

Herstofferen is voor mij meer dan een ambacht. Het is een manier om respect te tonen voor wat er al bestaat. In een wereld die vaak te snel nieuwe dingen koopt en oude dingen afdankt, kies ik ervoor om meubels een tweede leven te geven.

Ik bewonder het vakmanschap dat ooit in een stoel of bank is gestoken. De constructie, de verhoudingen, de intentie van de ontwerper – dat alles verdient aandacht en eerbied. Bij herstofferen luister ik eerst naar het object zelf: wat mag blijven zoals het is? Waar zit de ziel? En waar is ruimte voor een nieuwe laag, een nieuwe stof, een nieuwe uitstraling die past bij een hedendaags interieur?

Soms betekent dat dat ik nauwelijks iets verander. Dan is behoud het grootste gebaar van respect. Maar soms vraagt een meubel juist om een onverwachte ingreep – een stof die verrast, een kleur die spanning brengt, een detail dat het verleden en het heden met elkaar verbindt.

Herstofferen is voor mij dus geen reparatie alleen. Het is een dialoog tussen oud en nieuw, tussen verleden en toekomst. En altijd met dezelfde uitkomst: een meubel dat opnieuw gezien, gebruikt en geliefd kan worden.